L'INTERROGATION ET LA NÉGATION. 1º ESO A/B/C. TROISIÈME ÉVALUATION

 

 

 

LA PHRASE INTERROGATIVE

 

Como se converte unha frase afirmativa en interrogación en francés? De tres maneiras, sendo a primeira a máis sinxela e a terceira a máis académica e culta, mentres que a segunda é a máis común:

 

1) Colocando o signo gráfico de interrogación no final de oración e rematándoa na pronunciación cunha entoación ascendente:

    Papa et maman sont partis (affirmative)

    Papa et maman sont partis? (interrogative)

    (Papá e mamá marcharon?)

2)  Introducindo a interrogación coa partícula 'Est-ce que' e mantendo o signo gráfico:

    Papa et maman sont partis (affirmative)

    Est-ce que papa et maman sont partis? (interrogative)

    (Papá e mamá marcharon?) 

    A partícula introdutoria non se traduce.

3) A través da inversión do pronome suxeito (a máis académica e culta; a máis correcta se o suxeito da oración é un pronome persoal -je, tu, il/elle, on, nous, vous, ils, elles-) que obriga a colocar un guión de unión entre o verbo e o pronome átono:

    Papa et maman sont partis (affirmative)

    Papa et maman, sont-ils partis? (interrogative)

    Neste tipo de oracións en realidade prodúcese unha reduplicación do suxeito (ils = papa et maman) xunto cunha inversión do pronome suxeito.

   Na seguinte oración: Vous buvez du café (Vós bebedes café) (affirmative), a interrogación mediante inversión do pronome suxeito é directa: Buvez-vous du café? Nestas oracións onde o suxeito é un pronome, non existe reduplicación do suxeito. 

   A inversión, cando se dá entre un verbo que remata en vocal na terceira persoa do singular (son os verbos acabados en -ER e a 3ª persoa do verbo AVOIR) e un pronome suxeito que comece por vogal (il / elle / on) precisamos engadir un -t- chamado eufónico, para evitar a fusión das terminacións vocálicas na pronunciación:

 

   Jean a des lunettes (Xoán ten gafas) 

   Jean, a-t-il des lunettes? 

 

   Marie chante bien (María canta ben)

   Marie, chante-t-elle bien?

Este tipo de procedementos para formar a interrogativa afectan a preguntas que só nos esixen unha resposta por si (oui) ou non (non).

 

LA PHRASE NÉGATIVE

NE...PAS

En français la négation est composée de deux parties: NE comme premier élement, PAS comme deuxième élément plus fréquent de la négation totale.

Ne...pas é a negación máis frecuente, tradúcese simplemente por non e nega de forma plena a acción expresada polo verbo.

La voiture de Jeanne ne marche pas.

(O coche de Xoana non funciona)

Se o verbo comeza por vogal, a partícula negativa é N’:

Tu as faim? Non, je n’ai pas faim

(Tes fame? Non, non teño fame)

NE...PAS DE/PAS D’

Cando se trata de negar un substantivo precedido por un indicador de cantidade, a segunda parte da negación é sempre PAS DE / PAS D’

ex. Est-ce que tu manges des fruits? Non, je ne mange pas de fruits.

Comes froita? Non, non como froita.

A idea de cantidade vai introducida polo artigo partitivo

 

Se o verbo comeza por vogal, a partícula negativa é N’:

ex. Est-ce que tu as des frères? Non, je n’ai pas de frères.

ex. Est-ce que tu as des amis? Non, je n’ai pas d’amis.